ना रोवे ज्योत पे आवे गे वो पवनसुत हनुमान सखी,
रोवे न तू धीरज धरले संकट मोचन हार वही,
जग रखवाला अंजनी लाला सब की सुने पुकार वही,
उन्हें सब भगता का ध्यान रे सखी,
ना रोवे ज्योत पे आवे गे वो पवनसुत हनुमान सखी,
राम दुलारे अंजनी प्यारे ना भगतो से दूर रहे,
राम ही राम पुकारे वो तो भगति के में चूर रहे,
उन्हें सारा है अनुमान रे सखी,
ना रोवे ज्योत पे आवे गे......
वो बलकारी जाने सारे आके संकट काटेगा,
माया न्यारा हो वो नाकारी गुण अवगुण ने छाते गा,
वो मुख से करवाऐ व्यान रे सखी,
ना रोवे ज्योत पे आवे गे ...............
हे खुखर बोले मनवा ढोले ध्यान ठिकाने तेरा ना,
सुन उस दिन से सच्चे मन से तेरा बाला जी तेरा नाम,
अशोक धना नादान रे सखी,
ना रोवे ज्योत पे आवे गे,
na rove jyot pe aave ge vo pavanasut hanuman skhee
rove n too dheeraj dharale sankat mochan haar vahi,
jag rkhavaala anjani laala sab ki sune pukaar vahi,
unhen sab bhagata ka dhayaan re skhi,
na rove jyot pe aave ge vo pavanasut hanuman skhee
ram dulaare anjani pyaare na bhagato se door rahe,
ram hi ram pukaare vo to bhagati ke me choor rahe,
unhen saara hai anumaan re skhi,
na rove jyot pe aave ge...
vo balakaari jaane saare aake sankat kaatega,
maaya nyaara ho vo naakaari gun avagun ne chhaate ga,
vo mukh se karavaaai vyaan re skhi,
na rove jyot pe aave ge ...
he khukhar bole manava dhole dhayaan thikaane tera na,
sun us din se sachche man se tera baala ji tera naam,
ashok dhana naadaan re skhi,
na rove jyot pe aave ge
na rove jyot pe aave ge vo pavanasut hanuman skhee