युगा तो विच जालंधर वसदी माँ सुन तरले गरीबा दे,
दुनिया दे ठुकाराया दी फड़ ली बाह सुन तरले गरीबा दे,
बेचैनी विच हर पल लंगदा चैन न जिंदगी पावे,
दया दी मूरत हो के क्यों माँ तरस न तनु आवे,
झुलस रहा कर महरा दी छा,
सुन तरले गरीबा दे
हूँ ता वैरी हो गया लगदा अपना ही परशावा,
तू ता सहारा देके सिद्ध कर मावा ठंढियां छावा,
हर सास साडा जपदा तेरा ना,
सुन तरले गरीबा दे
अखियां वगड़े हंजुया नाल धोये चरण तेरे,
तू गंगा निर्दोष प्यार दी धो छड़ दुःख दे हनेरे,
वध वक्ता नु लोड तेरी हर था,
सुन तरले गरीबा दे
yuga to vich jaalandhar vasadi ma sun tarale gareeba de,
duniya de thukaaraaya di phad li baah sun tarale gareeba de
bechaini vich har pal langada chain n jindagi paave,
daya di moorat ho ke kyon ma taras n tanu aave,
jhulas raha kar mahara di chha,
sun tarale gareeba de
hoon ta vairi ho gaya lagada apana hi parshaava,
too ta sahaara deke siddh kar maava thandhiyaan chhaava,
har saas saada japada tera na,
sun tarale gareeba de
akhiyaan vagade hanjuya naal dhoye charan tere,
too ganga nirdosh pyaar di dho chhad duhkh de hanere,
vdh vakta nu lod teri har tha,
sun tarale gareeba de
yuga to vich jaalandhar vasadi ma sun tarale gareeba de,
duniya de thukaaraaya di phad li baah sun tarale gareeba de
