कौन जाने गुण तेरे जोगियां कौन जाने गुण तेरे,
झोलियाँ भर भर भंडी जावे दुःख हर देयो मेरे,
कौन जाने गुण तेरे जोगियां कौन जाने गुण तेरे,
पार्वती माता कोल आये शिव शंकर दे दर्शन पाये,
माँ धर्मो दा कर्जा दें ले शाहतलाइयाँ धुनें लाये,
लसियां रोटियां कड़ दिखाइयाँ गल उड़ गई चार चुबेरे,
कौन जाने गुण तेरे जोगियां कौन जाने गुण तेरे,
गो गरीब दी रक्शा किती त्यागी सी तुसा ने मोह माया,
माता पिता नु छड़ के आये बालक ब्रह्मचारी अखवाया.
घाटा कदे ना पवे ोहना नु मंदे जेहड़े,
कौन जाने गुण तेरे जोगियां कौन जाने गुण तेरे,
गोरख आज मत लेन सी आया उसदा भी तू सी मान गवाया,
सोनी पटी वाला कहंदा तेरा अंत किसे न पाया,
मोर सवारी मार उडारी गुफा ते ला ले डेरे,
कौन जाने गुण तेरे जोगियां कौन जाने गुण तेरे,
kaun jaane gun tere jogiyaan kaun jaane gun tere,
jholiyaan bhar bhar bhandi jaave duhkh har deyo mere,
kaun jaane gun tere jogiyaan kaun jaane gun tere
paarvati maata kol aaye shiv shankar de darshan paaye,
ma dharmo da karja den le shaahatalaaiyaan dhunen laaye,
lasiyaan rotiyaan kad dikhaaiyaan gal ud gi chaar chubere,
kaun jaane gun tere jogiyaan kaun jaane gun tere
go gareeb di raksha kiti tyaagi si tusa ne moh maaya,
maata pita nu chhad ke aaye baalak brahamchaari akhavaayaa.
ghaata kade na pave ohana nu mande jehade,
kaun jaane gun tere jogiyaan kaun jaane gun tere
gorkh aaj mat len si aaya usada bhi too si maan gavaaya,
mor savaari maar udaari gupha te la le dere,
kaun jaane gun tere jogiyaan kaun jaane gun tere
kaun jaane gun tere jogiyaan kaun jaane gun tere,
jholiyaan bhar bhar bhandi jaave duhkh har deyo mere,
kaun jaane gun tere jogiyaan kaun jaane gun tere