अरदास एहो लाई मैं लाई तेरे दरबार,
कोई ना दुखी होवे तू सुण लै मेरे करतार..
सबना दे दिल विच ही होवे तेरा प्यार प्रभु,
अपणी कला उत्ते अहंकार ना हो सतगुरु,
बेड़ा पार करो तुस्सी ओ जग दे पालनहार,
कोई ना दुखी होवे तू सुण लै मेरे करतार...
कोई बेसहारा ना होवे तेरे इस जग विच,
रूखी सुखी सबना नू मिले तेरे इस जग विच,
तेरे खेड न्यारे ने ओ जग दे पालनहार,
कोई ना दुखी होवे तू सुण लै मेरे करतार...
सँगतां दी दर उत्ते एहो अरदास जी,
इस ज़िन्दगी दे विच कोईना हो उदास जी,
तेरे ही भरोसे ते असी आये तेरे दरबार,
कोई ना दुखी होवे तू सुण लै मेरे करतार...
aradaas eho laai mainlaai tere darabaar,
koi na dukhi hove too sun lai mere karataar..
sabana de dil vich hi hove tera pyaar prbhu,
apani kala utte ahankaar na ho sataguru,
beda paar karo tussi o jag de paalanahaar,
koi na dukhi hove too sun lai mere karataar...
koi besahaara na hove tere is jag vich,
rookhi sukhi sabana noo mile tere is jag vich,
tere khed nyaare ne o jag de paalanahaar,
koi na dukhi hove too sun lai mere karataar...
sangataan di dar utte eho aradaas ji,
is zindagi de vich koeena ho udaas ji,
tere hi bharose te asi aaye tere darabaar,
koi na dukhi hove too sun lai mere karataar...
aradaas eho laai mainlaai tere darabaar,
koi na dukhi hove too sun lai mere karataar..
