ਮਾਤਾ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਜੋਤਾਂ ਜਗ ਰਹੀਆਂ,
ਸੱਚਾ ਏ ਦਰਬਾਰ ਸ਼ੇਰਾਂ ਵਾਲੀ ਦਾ ।
ਪਿਆਰ ਦਾ ਪਿਆਸਾ ਜੋ ਦਰ ਤੇ ਆ ਜਾਵੇ,
ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਏ ਪਿਆਰ ਮੇਹਰਾਂ ਵਾਲੀ ਦਾ ॥
ਉੱਚੇਆ ਪਹਾੜਾਂ ਉਤੇ ਮਇਆ ਸੋਨੇ ਦਾ ਮੰਦਰ ਸਜਾਇਆ ਏ ।
ਪਾਪ ਕਟਣਗੇ ਜੋ ਵੀ ਗਰਬ ਜੂਨ ਚੋਂ ਆਇਆ ਏ ।
ਗਾਓ ਸੱਬ ਗਾਓ, ਮਾਤਾ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਚੋਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਵੰਡ ਰਹੀਆਂ ॥
ਦੁਖ ਇੱਕ ਚੀਜ ਹੈ ਐਸੀ, ਜੋ ਕਦਮ ਕਦਮ ਤੇ ਆ ਜਾਵੇ ।
ਸੱਚਾ ਭਗਤ ਹੈ ਓਹੀਓ, ਜੋ ਦੁਖਾਂ ਤੋਂ ਨਾ ਘਬਰਾਵੇ ।
ਭਗਤੋ ਸੁਣੋ, ਭਗਤੋ, ਦੁਖ ਤਕਲੀਫਾਂ ਭਗਤੀ ਤੇਰੀ ਪਰਖ ਰਹੀਆਂ ॥
ਪਾਪੀ ਜਗਤ ਤੋਂ ਚੋਰੀ ਤੂੰ ਪਾਪ ਕਮਾਈ ਜਾਂਦਾ ਏ ।
ਦੇਖ ਕੇ ਸੱਚੇ ਭਗਤਾਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ਮੌਜ ਉਡਾਈ ਜਾਂਦਾ ਏ ।
,
.
,
..
.
.
, ..
, .
, .
, , ..
.
.